-
1 orior
ortus sum, īrī (part. fut. orĭtūrus, oriundus) depon.1) вставать ( de nocte L); восходить, появляться ( sol orĭtur O)ortā luce Cs — на рассветеsol oriens C etc. — восток3)а) возникать ( bellum orĭtur C)б) вырастать ( e gemmā oriens uva C); подниматься (ventus oriens Nep; tempestas, clamor orĭtur Nep, Cs); вспыхивать ( seditio orta est L); исходить ( bellum ab Hannibăle ortum est L); брать начало, зарождаться ( fons in monte orĭtur PJ); происходить, рождаться (ab или ex aliquo C, Sl etc.)homo a se ortus C — человек, добившийся почестей личными заслугами
См. также в других словарях:
NUCERIA — I. NUCERIA Campaniae Felicis urbs trans Vesuvium montem in valle, quam Sarnus amnis inter Vesuvium et Lactarium montem efficit, sit; vulgo Nocera, Plin. l. 3. c. 5. Herculanium Pompeii; haud procul spectante monte Vesuvio, adfluente vero Sarno… … Hofmann J. Lexicon universale
LIVINEJUS Regulus — motus Senatu, gladiatorium spectaculum Pompeiis edidit, ubi levi contentione atrox caedes orta, colonos Nucerinos inter Pomianosque. Nam oppidanâ lasciviâ invicem incessentes probra, dein saxa, postremo ferrum sumpfêre, validiore Pompeianorum… … Hofmann J. Lexicon universale